SZYBY

Okna umieszczone w ścianie lub dachu mają przede wszystkim zapewnić wystarczającą ilość światła dziennego w pomieszczeniach oraz widok z domu na otaczający teren. I te zadania już od wieków spełnia prawie każda pojedyncza szyba. Jednak współcześnie stawia się im wymagania znacznie wyższe. Nie tylko mają zapewniać widoczność, ale pod względem izolacyjności cieplnej i akustycznej oraz ochrony przeciwwłamaniowej powinny się cechować parametrami zbliżonymi do ściany budynku.

Szyby, które stosujemy przy produkcji naszych okien spełniają wszystkie te kryteria.

Do budowy szyb zespolonych można stosować różne rodzaje szkła, dobierając w ten sposób najbardziej pożądane parametry okna.

Jest wykonywana ze szkła typu float. Odznacza się ona powierzchnią bardzo gładką, bo wypolerowaną. Prócz tego jest bardziej elastyczna i wytrzymała od dawniej stosowanego szkła okiennego. Wadą takiej pojedynczej szyby jest bardzo kiepska izolacyjność cieplna. Zaletą zaś ? doskonała przezroczystość (co najmniej 82%).

Popularnie nazywana thermofloat, ma jednostronnie na całej powierzchni napyloną powłokę z tlenków metali szlachetnych. Ta warstewka metalu jest dość miękka. Znajduje się jednak w środku szyby zespolonej. Nie ma więc obawy, że ulegnie uszkodzeniu np. przez zarysowanie. Powłoka odbija do wnętrza pomieszczeń ciepło wypromieniowane z grzejników i żarówek, a także wydzielane przez ludzi, zwierzęta oraz przedmioty.

Szybę tę umieszcza się w zestawie od strony pomieszczenia. Jej zalety to zmniejszenie straty ciepła nawet o 30% (w stosunku do zwykłej szyby) oraz ograniczenie zjawiska kondensacji pary wodnej w wyniku podwyższenia temperatury szyby. Wady natomiast ,to ograniczenie ilości światła docierającego do wnętrza, nawet o 25%, i dość wysoka cena.

Ma chronić ludzi przed poważnymi obrażeniami, jeśli ulegnie rozbiciu. Stosuje się szkło hartowane (rozpada się na drobne kawałki o tępych krawędziach, np. niektóre szyby w samochodach), laminowane, klejone żywicą lub zbrojone siatką z drutu (po rozbiciu szyby te nadal stanowią jeden element). Stopień wytrzymałości tych szyb określają klasy O1, O2 ? chroniące tylko przed zranieniem ? oraz P1, P2 ? bardziej odporne na zniszczenie i stanowiące pewne utrudnienie przy próbie ich sforsowania.

Ma chronić dom przed złodziejami. Przyjmuje się, że okno z takimi szybami i wzmocnionymi okuciami zastępuje kraty o oczkach 15×15 cm z prętów stalowych średnicy 10 mm. W domach jednorodzinnych stosuje się głównie szyby klas P3 i P4, ponieważ są  one przez towarzystwa ubezpieczeniowe uznawane za odpowiednie zabezpieczenie budynku (zmniejszenie składki zwykle o 5-10%).

inaczej nazywana antisol. Pochłania część energii promieniowania słonecznego i dzięki temu chroni pomieszczenie przed przegrzaniem. Szyba absorpcyjna wykonuje się ją ze szkła float barwionego w masie. Przepuszczalność światła maleje do poziomu od 32 do 72%, zależnie od grubości i koloru szyby; dostępne są szare, brązowe, niebieskie, zielone.

Inaczej nazywana reflex lub stopsol, to także szyba przeciwsłoneczna, jednak o innej zasadzie działania. Może być wykonana ze szkła zwykłego lub barwionego w masie, ale dodatkowo jest pokryta warstwą tlenków metali (lub metali szlachetnych, np. złota). Innym rozwiązaniem jest naklejenie na szybę od strony pomieszczenia folii przeciwsłonecznej, która jednocześnie chroni szkło przed stłuczeniem.

Ma za zadanie zmniejszenie przejrzystości, z zachowaniem dobrej przepuszczalności światła. Z tego względu jej jedna powierzchnia nie jest gładka, tylko ma odciśnięty powtarzalny wzór (ornament). Dzięki temu może być wykorzystywana także w celach dekoracyjnych. Najczęściej jest bezbarwna, ale dostępne są również szyby w kolorach brąz i oranż.

Szkło ornamentowe Crepi.